3 persoonlijkheidsstoornissen identiek aan eenzaamheid
Jakarta - Alleen zijn betekent niet dat je altijd introvert bent, maar het kan ook een teken zijn van een persoonlijkheidsstoornis. Voor introverte mensen biedt alleen zijn of afgezonderd van een drukke sociale omgeving zijn eigen comfort. Door alleen te zijn, kunnen ze productiever worden en zich concentreren op het nadenken over ideeën waar nog niet eerder aan is gedacht.
Afzijdigheid is echter niet altijd synoniem met introverte mensen, je weet wel. Vaak alleen kan ook worden veroorzaakt door een persoonlijkheidsstoornis. Dus, wat zijn de persoonlijkheidsstoornissen die synoniem zijn met afstandelijkheid? De volgende persoonlijkheidsstoornis is graag alleen!
Lees ook: Wees voorzichtig, zoals jezelf pijn doen De geestelijke gezondheid verstoren
Sommige persoonlijkheidsstoornissen zoals eenzaamheid
Zoals eerder uitgelegd, wordt graag alleen zijn niet alleen gedaan door introverte mensen. Hier zijn enkele soorten persoonlijkheidsstoornissen die graag alleen zijn:
1. schizoïde
De eerste afstandelijke persoonlijkheidsstoornis is schizoïde. Mensen met deze aandoening hebben een beperkte emotionele expressie, vooral bij interactie en communicatie met andere mensen. Mensen met schizofrenie hebben de neiging om geen nabijheid en relaties met andere mensen te willen hebben, inclusief hun eigen familie.
Niet alleen dat, mensen met deze aandoening zullen erg onverschillig staan tegenover kritiek, suggesties en zelfs lof. Ze zullen de voorkeur geven aan het vermijden van verschillende soorten activiteiten waarbij veel mensen betrokken zijn, en zullen de activiteiten liever alleen doen. Mensen met deze aandoening hebben weinig vrienden.
2. Schizotypisch
Eenzame persoonlijkheidsstoornis, hierna schizotypisch genoemd, is een excentrieke persoonlijkheidsstoornis. Vanwege deze stoornis heeft een persoon een andere manier van denken en handelen dan andere mensen, dus ze hebben de neiging er vreemd uit te zien. Mensen met deze aandoening hebben vreemde overtuigingen, die zelfs invloed kunnen hebben op de manier waarop ze denken en handelen, de realiteit begrijpen en emoties uiten.
Mensen met deze aandoening zullen erg eenzaam zijn, gebeurtenissen die zich voordoen altijd verkeerd begrijpen, vreemd gedrag en gedachten hebben, overmatige sociale angst hebben en ongepaste emotionele reacties omdat ze te overdreven zijn.
3. Vermijdende persoonlijkheidsstoornis
Eenzame persoonlijkheidsstoornis, de laatste staat bekend als vermijdende persoonlijkheidsstoornis of vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Deze persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door de belangrijkste symptomen van het vermijden van sociale sociale interacties omdat ze zich minderwaardig voelen ten opzichte van andere mensen. Deze persoonlijkheidsstoornis wordt ook gekenmerkt door symptomen van onvermogen om te socialiseren en is erg gevoelig voor afwijzing en kritiek.
Wanneer u of uw naasten het gevoel hebben dat u te vaak alleen wilt zijn, vooral als u gepaard gaat met de bovengenoemde symptomen, is het raadzaam om de aanvraag direct met een psycholoog of psychiater te bespreken. om erachter te komen hoe u het kunt beheersen.
Lees ook: Assepoester complexe stoornis, hulp van een psycholoog nodig?
Wat veroorzaakt eenzaamheid eigenlijk?
Persoonlijkheidsstoornissen die synoniem zijn met afstandelijkheid zullen de patiënt vermijden van sociale interactie omdat ze zich minderwaardig voelen en niet voldoende bekwaam zijn om met anderen te concurreren. Ze zijn vaak erg moeilijk om beslissingen te nemen, omdat ze te bang zijn om op te staan en te zeggen wat ze denken.
Tot nu toe is het niet duidelijk wat deze aandoening veroorzaakt. Er zijn echter verschillende factoren die een persoon een hoog risico geven om deze persoonlijkheidsstoornis te ontwikkelen. Een daarvan is een diep trauma. Bijna alle patiënten hebben een jeugdtrauma dat moeilijk weg te werken is, dus groeien ze op tot introverte mensen.
Lees ook: Ken de symptomen die wijzen op het optreden van dysthymie
Daarnaast voelen ze zich ook vaak niet gewaardeerd in het uiten van hun gevoelens. Ze voelen zich onopgemerkt, dus ze hebben ongepaste gedachten over praten met of omgaan met andere mensen. Dit maakt de patiënt meer comfortabel alleen.
