leftforwork.com

, Jakarta – Normaal gesproken moet een bevruchte eicel zich aan de baarmoeder hechten om zich tot een foetus te ontwikkelen. Wanneer het ei ergens anders dan de baarmoeder implanteert, staat de aandoening bekend als een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De meeste gevallen van buitenbaarmoederlijke zwangerschap treden op in de eileider, die zeker niet is ontworpen om een ​​groeiend embryo te huisvesten.

Daarom kan het ei dat aan de eileider is vastgemaakt zich niet goed ontwikkelen en moet het worden behandeld. Er zijn verschillende factoren die een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kunnen veroorzaken, zoals:

Lees ook: Slank ondanks 8 maanden zwanger, dit is het geheim van Sandra Dewi

• Infectie of ontsteking van de eileiders die een deel of alle eileiders blokkeren.

• Littekenweefsel ontwikkelt zich door een eerdere infectie of chirurgische ingreep in de buis waardoor het ei het risico loopt de beweging te belemmeren.

• Na een operatie in het bekkengebied of in de eileiders kan verklevingen ontstaan.

• Abnormale groei of geboorteafwijkingen die eileidersmisvormingen veroorzaken.

Symptomen van buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Tekenen en symptomen zullen zich samen met de groei van het bevruchte ei ontwikkelen waar het niet zou moeten zijn. Het vroegste symptoom dat kan optreden is pijn in het bekken.

De vroege symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn eigenlijk vergelijkbaar met de symptomen van zwangerschap in het algemeen, zoals het missen van je menstruatie, een positieve zwangerschapstest, misselijkheid en andere. Er zijn echter verschillen in de symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, zoals:

1. Bloeden op Miss V

Bloeden in de vagina is meestal minder en lijkt niet op bloeden tijdens de menstruatie. Mensen met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap verwarren deze bloeding vaak met een normale menstruatie. Bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap komt het bloeden echter vaak op en stopt het, is het waterig en is het meestal donkerbruin van kleur.

2. Maagpijn

Een ander symptoom is buikpijn aan één kant. Pijn kan plotseling of geleidelijk ontstaan ​​en kan komen en gaan.

3. Pijn aan de punt van de schouder

Pijn in de schouderpunt is meestal ongebruikelijk. Bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan pijn aan de punt van de schouder te wijten zijn aan inwendige bloedingen.

Lees ook: Zwanger op oudere leeftijd, is het gevaarlijk?

4. Pijn bij het plassen

Een ander symptoom is pijn bij het plassen. Dit komt door normale veranderingen in de blaas tijdens de zwangerschap en deze symptomen kunnen ook worden veroorzaakt door urineweginfecties, omdat zwangere vrouwen vatbaar zijn voor urineweginfecties. Naast pijn bij het plassen, lopen patiënten ook risico op diarree als gevolg van hormonale veranderingen tijdens de zwangerschap die de stoelgang beïnvloeden.

In sommige gevallen kan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap groot genoeg worden om de eileider te splijten. Na verloop van tijd wordt de bevruchte eicel groot genoeg om de eileider te scheuren of te scheuren. Deze aandoening staat bekend als een gescheurde of onderbroken buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Tekenen van een gescheurde eileider zijn onder meer plotselinge scherpe pijn, erg duizelig of flauwvallen en erg bleek lijken door bloedarmoede veroorzaakt door inwendige of uitwendige bloedingen. Door deze procedure worden eitjes die ontstaan ​​waar ze niet verwijderd mogen worden en de buis gerepareerd (salpingostomie) of verwijderd (salpingectomie).

Behandeling van buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Om levensbedreigende complicaties te voorkomen, moet het buitenbaarmoederlijke weefsel worden verwijderd. De behandeling kan worden gedaan met medicijnen, laparoscopische chirurgie of buikchirurgie.

1. Medicijnen

Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap die zich nog in de beginfase bevindt en geen bloeding heeft veroorzaakt, kan worden behandeld met methotrexaat om de celgroei te stoppen en bestaande cellen op te lossen. Dit medicijn wordt meestal via een injectie toegediend. Na de injectie zal de arts nog een HCG-test bestellen om te bepalen hoe goed de behandeling werkt.

2. Laparoscopische procedure

Laparoscopie wordt uitgevoerd door een kleine incisie te maken in de buik, in de buurt van of in de navel. Na het maken van de incisie zal de arts een dunne buis gebruiken die is uitgerust met een camera en een lichtlens (laparoscoop) om het gebied van de buis te bekijken. Door deze procedure worden cellen verwijderd en wordt de buis gerepareerd (salpingostomie) of verwijderd (salpingectomie).

3. Noodbediening

Als een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hevig bloeden veroorzaakt, kan een spoedoperatie nodig zijn via een abdominale incisie (laparotomie). In sommige gevallen kunnen de eileiders worden gerepareerd. Meestal moet de gescheurde buis echter worden verwijderd (salpingectomie).

Lees ook: 5 gezondheidsproblemen die zwangere vrouwen kwetsbaar zijn om te ervaren

Neem onmiddellijk contact op met uw arts als u het gevoel heeft dat u soortgelijke symptomen ervaart om er zeker van te zijn. Klik Praat met een dokter wat zit er in de app om altijd en overal contact op te nemen met de dokter via Chatten , en Spraak-/videogesprek . Kom op, schiet op downloaden sollicitatie in de App Store of Google Play!