5 controles om bekkenontsteking te detecteren
, Jakarta – Pelvic inflammatory disease (PID) is een ziekte die wordt veroorzaakt door bacteriën in het vrouwelijke voortplantingssysteem. Dit omvat de baarmoeder, eileiders en eierstokken. Deze ziekte wordt meestal veroorzaakt door een seksueel overdraagbare aandoening, zoals gonorroe of chlamydia.
Pelvic inflammatory disease kan pijn in de onderbuik veroorzaken en de kans op kinderen verkleinen. Hoe is het onderzoek om bekkenontsteking op te sporen? Meer informatie lees je hieronder!
Diagnose voor detectie van bekkenontsteking
Er is geen enkele test die de bekkenontsteking nauwkeurig kan diagnosticeren. Artsen combineren meestal verschillende onderzoeksprocedures om nauwkeurige resultaten te krijgen. De soorten inspecties zijn als volgt:
Lees ook: Negeer dit niet Hoe u bekkenontsteking kunt voorkomen
1. Medische geschiedenis
Uw arts zal waarschijnlijk vragen stellen over uw seksuele activiteitsgewoonten, geschiedenis van seksueel overdraagbare infecties en anticonceptiemethoden die u gebruikt.
2. Tekenen en symptomen
Vertel uw arts over eventuele symptomen die u ervaart, ook als deze mild zijn.
3. Bekkenonderzoek
Tijdens het onderzoek zal de arts het bekkengebied onderzoeken op pijn en zwelling. De arts kan ook een wattenstaafje gebruiken om een vloeistofmonster uit de vagina en baarmoederhals te nemen. Het monster wordt in een laboratorium getest op tekenen van infectie en organismen, zoals gonorroe en chlamydia.
4. Bloed- en urinetest
Deze tests kunnen worden gebruikt om te testen op zwangerschap, hiv of andere seksueel overdraagbare infecties, en om het aantal witte bloedcellen of andere markers van infectie of ontsteking te meten.
5. Echografie
Deze test maakt gebruik van geluidsgolven om foto's van uw voortplantingsorganen te maken.
Lees ook: Ken de complicaties die trichomoniasis kan veroorzaken
Als de diagnose nog steeds onduidelijk is, kan uw arts aanvullende tests aanbevelen, zoals:
1. Laparoscopie
Tijdens deze procedure zal de arts een dun, licht instrument door een kleine incisie in de buik inbrengen om de toestand van de bekkenorganen te zien.
2. Endometriumbiopsie
Tijdens deze procedure zal de arts een dunne buis in de baarmoeder inbrengen om een klein stukje endometriumweefsel te nemen. Het weefsel wordt getest op tekenen van infectie en ontsteking.
Voor meer gedetailleerde informatie over het onderzoek om bekkenontsteking te detecteren, kunt u de applicatie vragen . Artsen die experts zijn in hun vakgebied zullen proberen de beste oplossing te bieden. Hoe, genoeg downloaden via Google Play of de App Store. Via functies Neem contact op met dokter, je kunt ervoor kiezen om door te chatten Video-/spraakoproep of chatten, altijd en overal zonder de noodzaak om het huis te verlaten.
Ken de symptomen van bekkenontsteking
Er zijn verschillende aandoeningen die meestal een marker zijn als iemand een bekkenontsteking heeft. Sommige zijn:
1. Pijn of gevoeligheid in de rechter onderbuik of rechter bovenbuik.
2. Een stinkende geur uit de vagina.
3. Pijn bij het plassen.
4. Pijn tijdens seks.
5. Koorts.
6. Braken of overgeven.
7. Meer bloeden dan normaal tijdens de menstruatie.
U moet een arts raadplegen als u deze symptomen ervaart. Sommige van deze dingen kunnen echter ook tekenen zijn van andere ernstige aandoeningen, dus uw arts zal waarschijnlijk enkele tests uitvoeren om te zien of u een bekkenontsteking of iets anders heeft.
Voor behandeling en behandeling zal de arts u hoogstwaarschijnlijk antibiotica geven, maar soms moet u in het ziekenhuis worden opgenomen. Het is mogelijk dat u twee weken antibiotica krijgt.
De symptomen zullen gewoonlijk binnen drie dagen verbeteren. Als dit niet het geval is, moet u terugkeren naar de arts voor verdere behandeling. Uw arts kan u vragen om meer tests te doen om erachter te komen waarom.
Mogelijk moet u antibiotica via een infuus nemen, zodat de antibiotica uw lichaam rechtstreeks via intraveneuze vloeistoffen kunnen binnendringen. Wanneer dit gebeurt, heeft u mogelijk een zogenaamd 'tubo-ovarieel abces' ontwikkeld.
Dit gebeurt wanneer een deel van de eierstok of eileider geïnfecteerd is geraakt met geïnfecteerde vloeistof en moet worden geleegd. IV-antibiotica worden meestal eerst gegeven om te zien of dit de infectie opheft.
