Herken 5 soorten urine-incontinentie die kunnen optreden
, Jakarta - Urine-incontinentie is een term voor een aandoening waarbij een persoon de controle over de blaas verliest. Deze aandoening komt eigenlijk vrij vaak voor en zorgt ervoor dat patiënten zich vaak schamen, omdat ze in het openbaar in bed kunnen plassen. De ernst varieert van af en toe urineren als u hoest of niest tot de aandrang om te plassen die zo plotseling en sterk is dat u niet op tijd naar het toilet kunt.
Hoewel het vaker voorkomt met de leeftijd, is urine-incontinentie geen onvermijdelijk gevolg van veroudering. Als urine-incontinentie de dagelijkse activiteiten beïnvloedt, heeft u een goede behandeling door een arts nodig. De arts zal ook vaststellen welk type incontinentie u ervaart, zodat de juiste behandeling kan worden uitgevoerd.
Lees ook: Idap Urine-incontinentie, hier leest u hoe u het kunt overwinnen
Soorten urine-incontinentie
Veel mensen ervaren af en toe een klein urineverlies. Er zijn echter anderen die vaker kleine tot matige hoeveelheden urine verliezen. In de medische wereld zijn er verschillende soorten urine-incontinentie die u moet kennen, waaronder:
- Stressincontinentie . Urine die lekt wanneer u op uw blaas drukt door te hoesten, niezen, lachen, sporten of iets zwaars op te tillen.
- Dringende incontinentie . Een aandoening waarbij u plotseling de drang voelt om te plassen, gevolgd door de onvrijwillige urinelozing. Het kan zijn dat u vaak moet plassen, ook 's nachts. Aandrangincontinentie kan worden veroorzaakt door een lichte aandoening, zoals een infectie, of een ernstigere aandoening, zoals een neurologische aandoening of diabetes.
- Overloopincontinentie . U zult regelmatig of aanhoudend urineverlies ervaren als gevolg van een blaas die niet helemaal leeg is.
- Functionele incontinentie . Lichamelijke of mentale aandoeningen zorgen ervoor dat u niet op tijd naar het toilet kunt. Als u bijvoorbeeld ernstige artritis heeft, kunt u uw broek misschien niet snel genoeg losknopen.
- Gemengde incontinentie . Een aandoening waarbij u meer dan één type urine-incontinentie ervaart.
Deze toestand zorgt er duidelijk voor dat de patiënt zich ongemakkelijk voelt. Bespreek daarom onmiddellijk met uw arts als deze aandoening zich blijft voordoen, zodat urine-incontinentie de kwaliteit van leven niet beïnvloedt. U kunt de dokter ook vragen op met betrekking tot de eerste behandeling van urine-incontinentie. Alleen door smartphone , bent u altijd en overal direct verbonden met professionele artsen.
Lees ook: Dit is de reden waarom vrouwen meer vatbaar zijn voor urine-incontinentie
Verschillende oorzaken van urine-incontinentie
Urine-incontinentie is niet echt een ziekte, het is slechts een symptoom. Het kan worden veroorzaakt door dagelijkse gewoonten, een onderliggende medische aandoening of een fysiek probleem. Kom op, begrijp de oorzaken van urine-incontinentie op basis van de duur van de symptomen:
- Tijdelijke urine-incontinentie
Bepaalde dranken, voedingsmiddelen en medicijnen kunnen als diuretica werken. Ze stimuleren de blaas en verhogen het urinevolume. Dit soort voedsel of dranken omvat alcohol, cafeïne, koolzuurhoudende dranken en bruisend water, kunstmatige zoetstoffen, chocolade, chilipepers, voedingsmiddelen met veel kruiden, suiker of zuren, met name citrusvruchten, hart- en bloeddrukmedicatie, kalmerende middelen en spierverslappers. en grote doses vitamine C. Er zijn ook enkele oorzaken van urine-incontinentie als gevolg van gemakkelijk te behandelen aandoeningen, zoals urineweginfecties en constipatie.
2. Aanhoudende urine-incontinentie
Urine-incontinentie kan ook een aanhoudende aandoening zijn die wordt veroorzaakt door een onderliggend fysiek probleem of verandering, waaronder:
- Zwangerschap . Hormonale veranderingen en een verhoogd foetaal gewicht kunnen leiden tot: stressincontinentie .
- Werk . Vaginale bevalling kan de spieren verzwakken die nodig zijn om de blaas onder controle te houden en ook de blaaszenuwen en ondersteunende weefsels beschadigen, waardoor de bekkenbodem zakt (verzakking). Bij een verzakking kunnen de blaas, baarmoeder, rectum of dunne darm vanuit hun gebruikelijke positie naar beneden worden gedrukt en in de vagina uitsteken. Een dergelijke uitstulping kan in verband worden gebracht met incontinentie.
- Leeftijdsverhoging . Veroudering van de blaasspier kan het vermogen van de blaas om urine op te slaan verminderen. Bovendien komen onwillekeurige blaascontracties vaker voor met de leeftijd.
- Menopauze . Na de menopauze produceren vrouwen minder oestrogeen, een hormoon dat helpt het slijmvlies van de blaas en urethra gezond te houden. Deze weefselbeschadiging kan incontinentie verergeren.
Lees ook: Complicaties die kunnen optreden als gevolg van Alvi-incontinentie
- hysterectomie . Bij vrouwen worden de blaas en de baarmoeder ondersteund door veel van dezelfde spieren en ligamenten. Elke operatie waarbij het vrouwelijke voortplantingssysteem betrokken is, inclusief het verwijderen van de baarmoeder, kan de ondersteunende bekkenbodemspieren beschadigen, wat kan leiden tot incontinentie.
- Prostaatvergroting . Vooral bij oudere mannen komt incontinentie vaak voort uit een vergrote prostaatklier, een aandoening die bekend staat als goedaardige prostaathyperplasie.
- Prostaatkanker . bij mannen, stressincontinentie of aandrangincontinentie kan in verband worden gebracht met onbehandelde prostaatkanker. Maar vaker wel dan niet, is incontinentie een bijwerking van de behandeling van prostaatkanker.
- Obstructie in de urinewegen . Tumoren overal langs de urinewegen kunnen de normale urinestroom blokkeren, wat leidt tot overloopincontinentie. Urinestenen (harde, steenachtige massa's die zich in de blaas vormen) veroorzaken soms urineverlies.
- Zenuwstoornis . Multiple sclerose, de ziekte van Parkinson, beroerte, hersentumor of ruggenmergletsel kunnen de zenuwsignalen die betrokken zijn bij de controle van de blaas verstoren, waardoor urine-incontinentie ontstaat.
