Kinderen spijbelen vaak, symptomen van gedragsstoornissen?
, Jakarta - Kinderen spijbelen vaak en zijn meestal een symptoom van gedragsstoornissen. Gedragsstoornissen zijn ernstige emotionele stoornissen en kunnen voorkomen bij kinderen en adolescenten. Een kind met deze stoornis kan storende en beledigende gedragspatronen vertonen en moeite hebben om regels te volgen.
Het is niet ongebruikelijk dat kinderen en adolescenten op enig moment tijdens hun ontwikkeling gedragsproblemen hebben. Gedrag wordt echter als hinderlijk ervaren als het lang aanhoudt en de rechten van anderen schendt, in strijd is met geaccepteerde gedragsnormen en het dagelijks leven van het kind of gezin verstoort.
Lees ook: Boze kinderen op school, zijn symptomen van ODD echt?
Symptomen van gedragsstoornissen bij kinderen
Symptomen van gedragsstoornissen kunnen variëren, afhankelijk van de leeftijd van het kind en of de stoornis mild, matig of ernstig is. Over het algemeen vallen de symptomen van gedragsstoornissen in vier algemene categorieën:
- De regels overtreden: dit houdt in dat u ingaat tegen geaccepteerde regels op school, in de samenleving of dat u zich bezighoudt met gedrag dat niet past bij de leeftijd. Gedrag kan bestaan uit weglopen, spijbelen, speels zijn of op zeer jonge leeftijd seksueel actief zijn.
- Agressief gedrag: Psychologie vandaag agressief gedrag bekendmaken, zoals dreigen of lichamelijk letsel veroorzaken, en kan bestaan uit vechten, pesten, wreed zijn tegen andere mensen of dieren, wapens gebruiken en anderen dwingen tot seksuele activiteit.
- Destructief gedrag: Dit omvat de opzettelijke vernietiging van eigendommen zoals brandstichting (opzettelijke brandstichting) en vandalisme (het beschadigen van eigendommen van anderen).
- Misleidend gedrag: deze acties omvatten herhaaldelijk liegen, winkeldiefstallen of inbreken in huizen of auto's om te stelen.
Lees ook: Ouders, zo behandel je kinderen met de diagnose ODD
Oorzaken van gedragsstoornissen bij kinderen
De oorzaak van gedragsstoornissen bij kinderen is nog niet bekend. Verschillende factoren die van invloed kunnen zijn, zijn echter biologische, genetische, ecologische, psychologische en sociale factoren.
- biologisch
Het blijkt dat defecten of verwondingen aan bepaalde hersengebieden gedragsstoornissen kunnen veroorzaken bij kinderen. Gedragsstoornissen hebben ook betrekking op bepaalde hersengebieden die betrokken zijn bij de regulatie van gedrag, impulsbeheersing en emoties. Daarnaast hebben veel kinderen en adolescenten met gedragsstoornissen ook andere psychische aandoeningen, zoals ADHD, leerstoornissen, depressie, middelenmisbruik of angststoornissen, die kunnen bijdragen aan symptomen.
- Genetica
Kinderen met gedragsstoornissen hebben over het algemeen familieleden met psychische aandoeningen, waaronder stemmingsstoornissen, angststoornissen, stoornissen in het gebruik van middelen en persoonlijkheidsstoornissen.
- Omgeving
Factoren zoals een disfunctioneel gezinsleven, kindermishandeling, traumatische ervaringen, een familiegeschiedenis van middelenmisbruik en inconsistente discipline door ouders kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van gedragsstoornissen.
- psychologie
Gedragsstoornissen kunnen ook een weerspiegeling zijn van problemen met moreel bewustzijn (vooral een gebrek aan schuldgevoelens en wroeging) en tekortkomingen in cognitieve verwerking.
- sociaal
Een lage sociaaleconomische status en niet geaccepteerd worden door leeftijdsgenoten blijken ook risicofactoren te zijn voor het ontwikkelen van gedragsstoornissen.
Als het kind symptomen van gedragsstoornissen vertoont, is het erg belangrijk dat ouders via de applicatie hulp zoeken bij een psycholoog . Kinderen of adolescenten met gedragsstoornissen lopen het risico andere psychische stoornissen te ontwikkelen totdat ze volwassen zijn als ze niet goed worden behandeld. Deze omvatten antisociale en andere persoonlijkheidsstoornissen, stemmings- of angststoornissen en stoornissen in verband met middelenmisbruik.
Lees ook: Persoonlijkheidsstoornis met woede-uitbarstingen
Hoewel het moeilijk kan zijn om gedragsstoornissen te voorkomen, is het herkennen van en handelen naar de symptomen die zich voordoen voldoende om het leed voor het kind en het gezin tot een minimum te beperken. Streef ernaar om een verzorgende, ondersteunende en liefdevolle thuisomgeving te creëren om symptomen te verminderen en storend gedrag te voorkomen.
