Kan laparoscopische chirurgie echt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap behandelen?
, Jakarta – Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een aandoening die optreedt wanneer een bevruchte eicel zich hecht en buiten de baarmoeder groeit, meestal in een van de eileiders. Deze problemen maken de zwangerschap onhoudbaar. Dit komt omdat het bevruchte ei niet kan overleven en het groeiende weefsel levensbedreigende bloedingen kan veroorzaken als het niet wordt behandeld.
Daarom moet een buitenbaarmoederlijke zwangerschap onmiddellijk worden behandeld. Een manier is om laparoscopische chirurgie uit te voeren. Zie verdere uitleg hieronder.
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap begrijpen
Een zwangerschap begint met een bevruchte eicel. Normaal gesproken zal het bevruchte ei zich naar de baarmoeder verplaatsen om zich daar te hechten. Bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hecht de bevruchte eicel zich echter niet aan de baarmoeder.
In plaats daarvan kan het zich hechten aan de eileider, buikholte of baarmoederhals. De meeste buitenbaarmoederlijke zwangerschappen komen echter het vaakst voor in de eileiders, de buizen die de eierstokken met de baarmoeder verbinden. Dit type buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt ook wel een eileiderszwangerschap genoemd.
Een bevruchte eicel kan zich buiten de baarmoeder niet normaal ontwikkelen, waardoor een zwangerschap onmogelijk door kan gaan. Als een buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet onmiddellijk wordt behandeld, zal deze zelfs gevaarlijk zijn voor de veiligheid van zwangere vrouwen. Daarom moet buitenbaarmoederlijk weefsel meestal worden verwijderd met medicijnen of een operatie.
Lees ook: 7 oorzaken van buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Ken de laparoscopische procedure om buitenbaarmoederlijke zwangerschap te behandelen
Salpingostomie en salpingectomie zijn twee soorten laparoscopische chirurgie die vaak worden gebruikt om buitenbaarmoederlijke zwangerschappen te behandelen. Bij deze procedure wordt een kleine incisie gemaakt in de buik, bij of in de navel. Vervolgens zal de arts een dunne buis gebruiken die is uitgerust met een cameralens en licht (laparoscoop) om het gebied van de buis te bekijken.
Bij een salpingostomieprocedure wordt alleen het buitenbaarmoederlijke weefsel verwijderd, terwijl de buis vanzelf kan genezen. Bij een salpingectomie worden echter de buitenbaarmoederlijke zwangerschap en de buis verwijderd. Dat is de reden waarom, hoewel salpingectomie de standaardprocedure is geworden voor de behandeling van buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, salpingostomie een optie kan zijn voor vrouwen die de vruchtbaarheid in de toekomst willen behouden.
Welke laparoscopische procedure wordt gekozen, hangt echter ook af van de hoeveelheid bloedingen en schade, evenals van het feit of de eileiders zijn gescheurd. Daarnaast is een andere factor die ook bepalend is voor het type laparoscopie dat wordt uitgevoerd, of uw andere eileiders normaal zijn of tekenen van eerdere schade vertonen.
Een van de voordelen van laparoscopische chirurgie is dat het genezingsproces meestal sneller gaat dan conventionele chirurgische procedures.
Als de buitenbaarmoederlijke zwangerschap echter hevige bloedingen veroorzaakt, moet u mogelijk een spoedoperatie ondergaan. Dit kan via de laparoscopische of laparotomiemethode (via een incisie in de buik). In sommige gevallen kan de eileider worden gered. Meestal moet de gescheurde eileider echter worden verwijderd.
Lees ook: Laparoscopie ondergaan, wat moet worden voorbereid?
Hoe een buitenbaarmoederlijke zwangerschap met medicijnen te behandelen?
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap die vroeg wordt gediagnosticeerd en zonder onstabiele bloeding, kan worden behandeld met een medicijn genaamd methotrexaat . Deze medicijnen kunnen de groei van cellen stoppen en de cellen oplossen. Methotrexaat gegeven door middel van injectie. Het is erg belangrijk om de diagnose van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te bevestigen voordat u deze behandeling krijgt.
Nadat de methotrexaat-injectie is gegeven, zal de arts de moeder vragen om nog een HCG-test te doen om te zien hoe effectief de behandeling werkt en om te bepalen of de moeder meer van het medicijn nodig heeft.
Er moet ook worden opgemerkt dat methotrexaat kan enkele bijwerkingen veroorzaken, zoals misselijkheid, braken, duizeligheid, diarree en stomatitis (spruw in de mond en lippen). De meeste vrouwen die dit geneesmiddel krijgen, ervaren enkele dagen na de injectie buikpijn.
Lees ook: Diagnose van buitenbaarmoederlijke zwangerschap op deze manier
Dat is de verklaring van de laparoscopische procedure om buitenbaarmoederlijke zwangerschap te behandelen. Controleer regelmatig de zwangerschap van de moeder, zodat deze problemen vroegtijdig kan detecteren. Voor het doen van een onderzoek kunt u via de applicatie ook direct een afspraak maken in het ziekenhuis van uw keuze . Kom op, downloaden nu ook in de App Store en Google Play.
